Trzebić las, puszczę.
Trzebić lisy, wilki.
Zwierzyna była niemiłosiernie trzebiona.
Słownik języka polskiego . 2013.
trzebić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trzebićbię, trzebićbi, trzebićbiony {{/stl 8}}– wytrzebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o drzewach, krzewach, lasach: wycinać, rąbać, ścinać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
тереб — расчищенная от кустарника под пашню земля , арханг. (Подв.), тереба мн. покосы, луга , олонецк (Кулик.), болотистое, окруженное лесом место , арханг. (Подв.). Сюда же теребить корчевать, чистить , укр. теребити, тереблю чистить, шелушить , блр.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
требовать — требую, укр. требувати пробовать, испытывать , др. русск. трѣбовати быть потребным , трѣбъ потребный , трѣбѣ быти быть нужным , ст. слав. трѣбовати δεῖσθαι, χρήζειν (Супр.), трѣба θυσία (Супр.), болг. треба треба, общественное дело , трябвам я… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
kastrować — ndk IV, kastrowaćruję, kastrowaćrujesz, kastrowaćruj, kastrowaćował, kastrowaćowany 1. «wycinać, usuwać gruczoły płciowe; trzebić, rzezać» 2. «usuwać z pąków kwiatów rośliny macierzystej pylniki przed ich dojrzeniem i pęknięciem» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
tępić — ndk VIa, tępićpię, tępićpisz, tęp, tępićpił, tępićpiony 1. «prowadzić akcję zmierzającą do zgładzenia, wytrzebienia, zniszczenia czegoś; niszczyć, trzebić; prześladować, zwalczać coś, występować przeciw komuś, czemuś» Tępić chwasty, muchy,… … Słownik języka polskiego
trzebienie — n I rzecz. od trzebić Trzebienie lasów. Trzebienie zwierząt … Słownik języka polskiego
ИСТРЕБИТЬ. — Из ст. сл. яз. В ст. сл. яз. образовано с помощью преф. из от тр кбити (ср. польск. trzebic вырубать, истреблять ), восходящего к тому же слову, что и вост. сл. теребить (ср. диал. знач. теребить дергать ) … Этимологический словарь Ситникова
wytrzebić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzebić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
