- trzykroć
- przestarz. «trzy razy; trzykrotnie»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
Токажевский-Карашевич, Михал — Михал Тадеуш Токаржевски Карашевич Tokarzewski Karaszewicz … Википедия
крата — напр., в первую крату и т. п., сколько крат, три краты, многократный, первонач. *кратъ. Заимств. из цслав.; ср. ст. слав. кратъ в три краты, съто кратъ, сербохорв., двакра̑т, трикра̑т, за први крат в первый раз , словен. kràt, род. п. kratа раз … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
-kroć — książk. «druga część wyrazów złożonych, pisana łącznie z liczebnikiem lub zaimkiem, tworzy wyrazy oznaczające liczbę powtórzeń czegoś; (ileś) razy, np. dwakroć, trzykroć, ilekroć, wielokroć» … Słownik języka polskiego
zaprawdę — podn. «istotnie, rzeczywiście, doprawdy, naprawdę» Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: zanim kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. (Ewangelia św. Jana) Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali… … Słownik języka polskiego