cekinowy

przym. od cekin (zwykle w zn. 1)

∆ szt. Ornament cekinowy «motyw dekoracyjny w postaci rzędu płaskich krążków zachodzących na siebie, często jakby nawleczonych na sznur; stosowany powszechnie w okresie renesansu i baroku w płaskorzeźbie, dekoracji architektonicznej, rzemiośle artystycznym i grafice»