tykać

tykać
I
II
ndk I, \tykaćka, \tykaćają, \tykaćał - rzad. tyknąć dk Va, \tykaćnie, \tykaćnął, \tykaćnęła, \tykaćnąwszy
«o niektórych mechanizmach, najczęściej o zegarze: będąc w ruchu, funkcjonując wydawać charakterystyczny, miarowy, powtarzający się odgłos»

Zegar tykał cicho.

Licznik tykał miarowo.

III
ndk I, \tykaćam, \tykaćasz, \tykaćają, \tykaćaj, \tykaćał, \tykaćany
pot. «zwracając się do kogoś mówić mu ty, mówić komuś po imieniu»

Tykał wszystkich bez wyjątku.

tykać się pot. «tykać siebie wzajemnie, mówić sobie wzajemnie ty, mówić sobie po imieniu»

Tykali się od dawna.

Tykał się ze wszystkimi kolegami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • tykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tykaćam, tykaća, tykaćają, tykaćany {{/stl 8}}– tknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, tknę, tknie, tknij, tknął, tknęli, zwykle w formie zaprzeczonej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tykać się — I – tknąć się {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co w zn. 1.: Nie tykajcie się tego, bo będzie nieszczęście. Czego się tknęła, wszystko leciało jej z rąk; w zn. 2.: Pies by się tego nie tknął. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tykać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tykać — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… …   Słownik frazeologiczny

  • tknąć — dk Va, tknę, tkniesz, tknij, tknął, tknęła, tknęli, tknięty rzad. tykać ndk I, tknąćam, tknąćasz, tknąćają, tknąćaj, tknąćał, tknąćany 1. «dotknąwszy poruszyć coś z właściwego miejsca, np. wziąć, przestawić coś itp. (zwykle z przeczeniem)» Nie… …   Słownik języka polskiego

  • тыкать — аю, тыкнуть, укр. тикати, цслав. тыкати колоть , болг. тикам пихаю, втыкаю , словен. tikati, tȋkam, tȋčem касаться, трогать , чеш. tykati sе касаться, относиться , слвц. tykаt᾽ sа – то же, польск. tykac się касаться, дотрагиваться , в. луж.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • T–V distinction — In sociolinguistics, a T–V distinction is a contrast, within one language, between second person pronouns that are specialized for varying levels of politeness, social distance, courtesy, familiarity, or insult toward the addressee. Contents 1… …   Wikipedia

  • tykanie — n I rzecz. od I, II, III tykać. tykanie się rzecz. od I, III tykać się …   Słownik języka polskiego

  • ты — местоим., укр. ти, блр. ты, др. русск. ты, ст. слав. ты σύ, болг. ти, сербохорв. ти̑, словен. tî, чеm., слвц. tу, польск. tу, в. луж., н. луж. tу. И. е. *tū и *tu:лит. tù ты , лтш. tu, др. прусск. tou, tu, др. инд. tvam, tuvam ты , авест. энкл …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • тыкать — Индоевропейское – (s)teu (расширяться). Общеславянское – tъknoti (толкать, ударить, поразить). Древнерусское – тыкати, тъкнути. В русском языке глагол известен с XII в. в значении «пронзить, воткнуть». С XIII в. употребляется слово «тыкати» в… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

  • cykać — ndk I, cykaćam, cykaćasz, cykaćaj, cykaćał cyknąć dk Va, cykaćnę, cykaćniesz, cykaćnij, cykaćnął, cykaćnęła, cykaćnęli, cykaćnąwszy 1. «o chodzącym zegarze lub innym mechanizmie: wydawać odgłos cyk cyk; tykać» Zegar cyka głośno, cicho. Budzik… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”