- tytulik
- m III, D. -u, N. \tytulikkiem; lm M. -izdr. od tytuł (tylko w zn. 1 i 2)a) w zn. 1:
Tytulik rozdziału książki.
b) w zn. 2:Marzył choćby o skromnym tytuliku.
Słownik języka polskiego . 2013.
tytulik
Look at other dictionaries:
tytulik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. tytuł w zn. 1.: Tytulik artykułu.; w zn. 3.: Nie pogardziłby najskromniejszym nawet tytulikiem. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
