Ubabrane w glinie ręce.
Ubabrać sobie buty.
Ubabrać się w błocie.
Słownik języka polskiego . 2013.
ubabrać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. babrać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
babrać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, babraćbrzę || babraćam, babraćbrze || babraća, babraćbrzą || babraćają {{/stl 8}}– ubabrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić błotem, gliną lub podobną do nich lepką,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
babrać się — I – ubabrać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się brudnym przez robienie czegoś w błocie, glinie lub w czymś podobnym – lepkim i mazistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci babrzą się, biegając po budowie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popaprać — dk IX, popapraćprzę, popapraćprzesz, popapraćpaprz, popapraćał, popapraćany pot. «ubabrać, ubrudzić, uwalać» Popaprać ubranie. Ręce popaprane smarem … Słownik języka polskiego
zafajdać — dk I, zafajdaćam, zafajdaćasz, zafajdaćają, zafajdaćaj, zafajdaćał, zafajdaćany posp. «zabrudzić, ubabrać (zwłaszcza kałem)» Zafajdane majtki, ubranie. przen. «zepsuć, zniszczyć» Zafajdać sobie, komuś opinię … Słownik języka polskiego
