Ubawić kogoś opowiadaniami, dowcipami.
Ubawił nas swoją naiwnością.
Ubawić się szczerze.
Ubawić się na zabawie.
Ubawił się własną miną.
Słownik języka polskiego . 2013.
ubawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ubawićwię, ubawićwi, ubawićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawić kogoś w dobry humor; zabawić, zająć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubawił towarzystwo starą anegdotką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naśmiać się — dk Xb, naśmiać sięśmieję się, naśmiać sięśmiejesz się, naśmiać sięśmiej się, naśmiać sięśmiał się, naśmiać sięśmiali się a. naśmiać sięśmieli się «spędzić jakiś czas na śmianiu się; śmiejąc się ubawić się czymś» Naśmiać się serdecznie z zabawnej… … Słownik języka polskiego
nieziemsko — przysłów. od nieziemski a) w zn. 1: Nieziemsko piękny, błogi. b) w zn. 2: Ubawić się nieziemsko … Słownik języka polskiego
obśmiać — dk Xb, obśmiaćśmieję, obśmiaćśmiejesz, obśmiaćśmiej, obśmiaćśmiał, obśmiaćśmiali a. obśmiaćśmieli, obśmiaćany obśmiewać ndk I, obśmiaćam, obśmiaćasz, obśmiaćają, obśmiaćaj, obśmiaćał, obśmiaćany, pot. «wydrwić kogoś lub coś, wyszydzić; wyśmiać»… … Słownik języka polskiego
posikać — dk I, posikaćam, posikaćasz, posikaćają, posikaćaj, posikaćał, posikaćany 1. pot. «spędzić jakiś czas na sikaniu, oddawaniu moczu» 2. pot. «sikając, oddając mocz, zmoczyć coś» Dziecko posikało pieluszki. 3. pot. «wypuszczając z czegoś (np. z węża … Słownik języka polskiego
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
uśmiać się — dk Xb, uśmieję się, uśmiejesz się, uśmiej się, uśmiał się, uśmiali się a. uśmieli się «naśmiać się do woli, śmiejąc się ubawić się czymś» Uśmiać się serdecznie z czegoś. Uśmiać się do łez. Koledzy uśmiali się z niej. ◊ pot. Koń by się uśmiał… … Słownik języka polskiego
wyśmiać — dk Xb, wyśmiaćśmieję, wyśmiaćśmiejesz, wyśmiaćśmiej, wyśmiaćśmiał, wyśmiaćśmiali a. wyśmiaćśmieli, wyśmiaćany wyśmiewać ndk I, wyśmiaćam, wyśmiaćasz, wyśmiaćają, wyśmiaćaj, wyśmiaćał, wyśmiaćany «odnieść się do kogoś, czegoś drwiąco, z… … Słownik języka polskiego
setnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} znakomicie, wyśmienicie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bawić się, ubawić się setnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
u- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący pochodne czasowniki (i formy pokrewne), w których wnosi do znaczenia podstawowego następujące znaczenia:a) doprowadzenia czynności wyrażanej czasownikiem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
