ubezdźwięczniać

ndk I, \ubezdźwięczniaćam, \ubezdźwięczniaćasz, \ubezdźwięczniaćają, \ubezdźwięczniaćaj, \ubezdźwięczniaćał, \ubezdźwięczniaćany - ubezdźwięcznić dk VIa, \ubezdźwięczniaćnię, \ubezdźwięczniaćnisz, \ubezdźwięczniaćnij, \ubezdźwięczniaćnił, \ubezdźwięczniaćniony,

jęz. «powodować utratę dźwięczności, czynić bezdźwięcznym»

Spółgłoski ubezdźwięcznione.

ubezdźwięczniać się - ubezdźwięcznić się jęz. «o spółgłoskach: zatracać dźwięczność, stawać się bezdźwięcznym»