ubłagać

ubłagać: dk I, \ubłagaćam, \ubłagaćasz, \ubłagaćają, \ubłagaćaj, \ubłagaćał, \ubłagaćany - rzad. ubłagiwać ndk VIIIb, \ubłagaćguję, \ubłagaćgujesz, \ubłagaćguj, \ubłagaćiwał, \ubłagaćiwany

1. «błaganiem uzyskać coś, skłonić kogoś do czegoś; uprosić»

Ubłagała u matki przebaczenie.

Ubłagał profesora o powtórne przeegzaminowanie.

2. rzad. «ułagodzić, uśmierzyć prośbą czyjś gniew; przejednać, przebłagać, udobruchać»

Starał się ubłagać zagniewaną żonę.

3. zwykle ndk «błagać, prosić kogoś usilnie, pokornie; upraszać; starać się przebłagać, przejednać»

Od miesiąca ubłagiwał ojca o pieniądze.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

ubłagać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ubłagaćam, ubłagaća, ubłagaćają, ubłagaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} błagając, skłonić kogoś do czegoś; uprosić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubłagał u znajomego pożyczkę. Ubłagać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieubłagany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieubłaganyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niedający się ubłagać, uprosić, skłonić do czegoś; bezwzględny, bezlitosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieubłagany ojciec. Być nieubłaganym.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias