Ubożał z każdym dniem.
Na stokach gór ubożała roślinność.
Fauna puszczy ubożała z każdym rokiem.
Język ubożeje.
Ubożeje życie kulturalne, umysłowe, duchowe.
Słownik języka polskiego . 2013.
ubożeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, ubożećeję, ubożećeje, ubożećżał, ubożećżeli {{/stl 8}}– zubożeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bardziej ubogim niż poprzednio; biednieć :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubóžec — žca m (ọ̑) 1. ekspr. usmiljenja, pomilovanja vreden človek: ubožec je hudo bolan / kot nagovor ubožec, kaj so ti storili 2. star. revež, siromak: razdeliti denar med ubožce ∙ knjiž. asiški ubožec sv. Frančišek Asiški … Slovar slovenskega knjižnega jezika
biednieć — ndk III, biedniećeję, biedniećejesz, biedniećej, biedniećniał, biedniećnieli «stawać się biednym; ubożeć» Kraj biedniał nawiedzany wojnami … Słownik języka polskiego
ubożenie — n I rzecz. od ubożeć, ubożyć … Słownik języka polskiego
ubożyć — ndk VIb, ubożyćżę, ubożyćżysz, uboż, ubożyćżył, ubożyćżony 1. rzad. «czynić ubogim, uboższym, biedniejszym, mniej zamożnym; prowadzić kogoś lub coś do ubóstwa» Ubożyć podbity kraj. Ubożył własny dom przez swoje lenistwo. 2. «czynić mniej obfitym … Słownik języka polskiego
asíški — a o prid. (ȋ) nanašajoč se na Assisi: asiške ulice / knjiž. asiški ubožec sv. Frančišek Asiški … Slovar slovenskega knjižnega jezika
bógec — 1 gca m (ọ̑) 1. ekspr. manjšalnica od bog: sam ljubi bogec ga je poslal / otr., v krščanskem okolju bogca zahvali skleni roke v zahvalo 2. nar. križ s podobo Kristusa: v kotu nad mizo je visel star bogec 2 gca m (ọ̑) ekspr., redko ubožec, revež … Slovar slovenskega knjižnega jezika
bóžec — žca m (ọ̑) redko ubožec, revež … Slovar slovenskega knjižnega jezika
neborè — éta m (ȅ ẹ) zastar. revež, ubožec: velik nebore je ta otrok / ne verjamem, saj nisem nebore omejen, neumen človek … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pomilováti — újem nedov. (á ȗ) čutiti, izražati čustveno prizadetost, žalost a) ob nesreči, trpljenju koga: pomilovati otroke, ki jim je umrla mati; pomilovati vdovo / ubožec, so ga pomilovali b) ob neprimernem, nespametnem ravnanju koga: pomilovati mlade… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
