ubytek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. ubytektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszenie się ilości czegoś; strata : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubytki energii. Ubytek w dochodach firmy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
blizna — ż IV, CMs. bliźnie; lm D. blizn 1. «ślad pozostały po zagojeniu się uszkodzenia skóry; tkanka łączna zapełniająca ubytek powstały w ciele na skutek urazu» Blizna pooperacyjna. Blizny po ospie, od poparzenia. Mieć bliznę na twarzy, na głowie. 2.… … Słownik języka polskiego
endoproteza — ż IV, CMs. endoprotezazie; lm D. endoprotezaez med. «proteza wypełniająca ubytek pooperacyjny wewnątrz ciała» … Słownik języka polskiego
granulacja — ż I, DCMs. granulacjacji; lm D. granulacjacji (granulacjacyj) 1. med. «rozrost komórek tkanki łącznej i naczyń włosowatych osłonięty włóknikowym nalotem, wypełniający ubytek tkanki w procesie odnowy; ziarnina» 2. szt. «technika złotnicza… … Słownik języka polskiego
jama — ż IV, CMs. jamamie; lm D. jam 1. «dół, znaczne wgłębienie gruntu; loch, jaskinia, rozpadlina» Głęboka, przepaścista jama. Kopać jamę. Wpaść do jamy. ∆ techn. Jama skurczowa «pusta przestrzeń w odlewie powstała w czasie krzepnięcia odlewanego… … Słownik języka polskiego
kalo — n ndm hand. «ubytek, strata na wadze towaru, spowodowana wyschnięciem przy transporcie lub przechowywaniu» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
korelacja — ż I, DCMs. korelacjacji; lm D. korelacjacji (korelacjacyj) 1. «wzajemne powiązanie, współzależność» Korelacja spółgłosek. 2. biol. «współzależność niektórych cech budowy lub funkcji organizmu u gatunków roślinnych i zwierzęcych» 3. mat. «w… … Słownik języka polskiego
liszaj — m I, D. a; lm M. e, D. ów a. liszajai «swędzący wykwit skórny powstały wskutek zmian chorobowych» Ręce pokryte liszajami. Mieć liszaj na twarzy. ∆ med. Liszaj czerwony płaski «przewlekłe schorzenie skóry o nie wyjaśnionych przyczynach (zatrucia,… … Słownik języka polskiego
nadeżreć — dk XI, nadeżrećrę, nadeżrećresz, nadeżrećryj, nadżarł, nadżarty, nadżarłszy nadżerać ndk I, nadeżrećam, nadeżrećasz, nadeżrećają, nadeżrećaj, nadeżrećał, nadeżrećany 1. «zniszczyć częściowo, spowodować ubytek na skutek działania procesów… … Słownik języka polskiego
nadżerka — ż III, CMs. nadżerkarce; lm D. nadżerkarek med. «niezbyt głęboki ubytek naskórka lub błony śluzowej powstały wskutek urazu mechanicznego lub procesu chorobowego» … Słownik języka polskiego
