uchwalić

uchwalić
dk VIa, \uchwalićlę, \uchwalićlisz, uchwal, \uchwalićlił, \uchwalićlony - uchwalać ndk I, \uchwalićam, \uchwalićasz, \uchwalićają, \uchwalićaj, \uchwalićał, \uchwalićany
«postanowić coś, podjąć decyzję w wyniku narady (kompetentnego zgromadzenia)»

Uchwalić budżet, rezolucję.

Ustawa uchwalona jednomyślnie, większością głosów.

Sejm uchwala ustawy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • aklamacja — ż I, DCMs. aklamacjacji, blm tylko we fraz. Przyjąć, uchwalić coś, wybrać kogoś przez aklamację «przyjąć, uchwalić, wybrać bez głosowania, jednomyślnie» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • uchwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uchwalaćam, uchwalaća, uchwalaćają, uchwalaćany {{/stl 8}}– uchwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uchwalaćlę, uchwalaćli, uchwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} podejmować decyzję o charakterze ustawodawczym;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • amnestia — ż I, DCMs. amnestiatii; lm D. amnestiatii (amnestiatyj) «ustawowy, powszechny akt łaski polegający na całkowitym lub częściowym darowaniu prawomocnie orzeczonych kar za pewne przestępstwa popełnione przed określoną datą» Częściowa, powszechna… …   Słownik języka polskiego

  • bojkot — m IV, D. u, Ms. bojkotocie, blm «częściowe lub zupełne zerwanie stosunków (np. politycznych, handlowych, towarzyskich) z określoną organizacją, państwem czy osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu» Rozpocząć, uchwalić bojkot… …   Słownik języka polskiego

  • budżet — [wym. bud żet] m IV, D. u, Ms. budżetecie; lm M. y «zestawienie, plan przewidzianych na przyszły okres dochodów i wydatków; ogół dochodów i wydatków; możliwości wydatkowania» Budżet miesięczny. Podreperować budżet domowy. Przekroczyć, uchwalić… …   Słownik języka polskiego

  • deklaracja — ż I, DCMs. deklaracjacji; lm D. deklaracjacji (deklaracjacyj) 1. «publiczne wypowiedzenie się, ogłoszenie czego, oświadczenie na piśmie w jakiejś sprawie, sformułowanie swoich poglądów; manifest» Deklaracja programowa. Ogłosić, uchwalić… …   Słownik języka polskiego

  • konstytucja — ż I, DCMs. konstytucjacji; lm D. konstytucjacji (konstytucjacyj) 1. «ustawa zasadnicza określająca ogólne zasady ustroju politycznego i społeczno gospodarczego państwa, strukturę i kompetencje naczelnych organów władzy, podstawowe prawa i… …   Słownik języka polskiego

  • ordynacja — ż I, DCMs. ordynacjacji; lm D. ordynacjacji (ordynacjacyj) 1. «zbiór przepisów, zarządzeń prawnych dotyczących jakiejś dziedziny; ustawa, regulamin» Ordynacja podatkowa, celna. Uchwalić ordynację. ∆ Ordynacja wyborcza «ustawa normująca… …   Słownik języka polskiego

  • podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… …   Słownik języka polskiego

  • pouchwalać — dk I, pouchwalaćla, pouchwalaćają, pouchwalaćał, pouchwalaćany «uchwalić kolejno (wiele ustaw, podatków, praw)» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”