- uchybić
- dk VIa, \uchybićbię, \uchybićbisz, uchyb, \uchybićbił - uchybiać ndk I, \uchybićam, \uchybićasz, \uchybićają, \uchybićaj, \uchybićał1. «postąpić niezgodnie z czymś, wbrew czemuś; naruszyć (przepis, nakaz, normę, zwyczaj itp.)»
Uchybić gościnności.
Uchybiać dobremu wychowaniu, etykiecie.
Coś uchybia warunkom bezpieczeństwa.
2. «postąpić w taki sposób, że ktoś się czuje obrażony, poniżony»Uchybić kobiecie.
◊ Coś uchybia czyjejś godności, czyjemuś wiekowi, stanowisku itp. «coś obraża czyjąś godność, coś nie licuje z czyimś wiekiem, stanowiskiem itp., coś nie przystoi komuś»
Słownik języka polskiego . 2013.