uczuciowy

uczuciowy
\uczuciowywi
1. «dotyczący uczucia, uczuć, należący do sfery uczuć; emocjonalny»

Reakcje uczuciowe.

Więź uczuciowa matki z dziećmi.

2. «łatwo się wzruszający, ulegający uczuciom, emocjom»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • uczuciowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uczuciowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: poddający się łatwo emocjom; wrażliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczuciowi widzowie z trudem powstrzymywali łzy. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …   Słownik frazeologiczny

  • ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …   Słownik frazeologiczny

  • afekt — m IV, D. u, Ms. afektkcie; lm M. y 1. psych. «stan uczuciowy o dużej intensywności, zwykle krótkotrwałej, któremu towarzyszą wyraźne symptomy fizjologiczne oraz osłabienie kontroli rozumu nad zachowaniem; silne podniecenie, wzburzenie» Gwałtowny… …   Słownik języka polskiego

  • afektywny — psych. «związany z afektem; uczuciowy, emocjonalny» Motywy afektywne. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • duchowy — duchowywi 1. «dotyczący ducha umysłu, myśli, uczuć, odnoszący się do życia psychicznego, wewnętrznego; intelektualny, kulturalny, moralny, uczuciowy; niematerialny» Rozwój duchowy. Spokój duchowy. Kultura duchowa. Równowaga, siła, wartość duchowa …   Słownik języka polskiego

  • emfatyczny — 1. «wypowiedziany z emfazą; przesadnie uczuciowy; nadęty, górnolotny» Emfatyczne frazesy. Wyrażać się w sposób emfatyczny. 2. jęz. «mający uwydatniać wartość uczuciową jakiegoś elementu językowego; wyrazisty» Akcent emfatyczny. ∆ Spółgłoski… …   Słownik języka polskiego

  • emocjonalny — emocjonalnyni «skłonny do wzruszeń, silnych przeżyć psychicznych, uczuciowy; wywołujący emocje; odzwierciedlający czyjeś uczucia» Natura, psychika emocjonalna. Czynniki emocjonalne. Zaangażowanie emocjonalne autora. Stany emocjonalne …   Słownik języka polskiego

  • emotywny — książk. «dotyczący emocji; uczuciowy» ∆ jęz. lit. Emotywna funkcja mowy «jedna z podstawowych funkcji mowy, polegająca na wyrażaniu za pomocą wypowiedzi językowych poprzez barwę głosu, jego siłę, wysokość pewnych cech nadawcy, np. jego stanu… …   Słownik języka polskiego

  • ja — D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm → my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie» Ja to zrobię. Mnie tam nie było. Daj to mnie. Podaj mi książkę. Lubił mnie, rzad. mię. Chodź ze mną …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”