udręczać — → udręczyć … Słownik języka polskiego
pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
udręczenie — n I 1. rzecz. od udręczyć. 2. lm D. udręczenieeń «to, co kogoś dręczy; strapienie, męka, ból, udręka» Na czyjejś twarzy widać, maluje się udręczenie … Słownik języka polskiego
zmaltretować — dk IV, zmaltretowaćtuję, zmaltretowaćtujesz, zmaltretowaćtuj, zmaltretowaćował, zmaltretowaćowany «sponiewierać, znękać, udręczyć; zbić» Ktoś zmaltretowany długą podróżą. Zmaltretować psa … Słownik języka polskiego
znękać — dk I, znękaćam, znękaćasz, znękaćają, znękaćaj, znękaćał, znękaćany przestarz. dziś zwykle w imiesł. biernym «udręczyć, utrudzić, zmartwić» Znękana kłopotami wreszcie usnęła … Słownik języka polskiego
dobóść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, dobóśćbodę, dobóśćbodzie, dobóśćbódź, dobóśćbódł, dobóśćbodła {{/stl 8}}{{stl 7}} dotkliwie kogoś urazić, dokuczyć komuś; być powodem zgryzot, dać się komuś we znaki; udręczyć; dopiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobodła… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udręczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, udręczaćam, udręczaća, udręczaćają, udręczaćany {{/stl 8}}– udręczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, udręczaćczę, udręczaćczy, udręczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} dręcząc, sprawiać komuś cierpienie; zamęczać, nękać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umęczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, umęczyćczę, umęczyćczy, umęczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować u kogoś wyczerpanie fizyczne albo psychiczne organizmu, przeciążyć, utrudzić, zmordować kogoś; udręczyć, znużyć kogoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
