udrzeć

udrzeć
dk XI, udrę, udrzesz, udrzyj, udarł, udarty, udarłszy - udzierać ndk I, \udrzećam, \udrzećasz, \udrzećają, \udrzećaj, \udrzećał, \udrzećany
«szarpnąwszy urwać kawałek czegoś, drąc oddzielić coś od czegoś; odedrzeć, oderwać»

Udrzeć strzęp gazety, kawałek papieru, materiału.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • udrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}udzierać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • udzierać — → udrzeć …   Słownik języka polskiego

  • udzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, udzieraćam, udzieraća, udzieraćają, udzieraćany {{/stl 8}}– udrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, udrę, udrze, udrzyj, udarł, udarli, udarty {{/stl 8}}{{stl 7}} drąc, oddzielać kawałek czegoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”