ukośnie

ukośnie
«w kierunku ukośnym; ukosem, na ukos, z ukosa»

Deszcz zacina ukośnie.

Ścieżka biegła ukośnie przez pole.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ukośnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób ukośny, kierując się po przekątnej; skośnie, ukosem, na ukos, z ukosa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złożyć tkaninę ukośnie. Położyć ukośnie chodnik na podłodze. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skos — m IV, D. u, Ms. skossie; lm M. y 1. «kawałek tkaniny odcięty ukośnie, pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny» Spódnica, falbana, plisa ze skosu. 2. «powierzchnia ukośna, skośna» Skos ściany. skosem «ukośnie, z ukosa, nieprostopadle»… …   Słownik języka polskiego

  • faseta — ż IV, CMs. fasetaecie; lm D. fasetaet 1. archit. bud. «ukośnie ścięta krawędź naroża stosowana w budownictwie przy elementach narażonych na uszkodzenia (filary, obramowania okien itp.); wklęsły zaokrąglony narożnik między ścianami a sufitem lub… …   Słownik języka polskiego

  • zaciąć — 1. Zaciąć konia «uderzyć konia batem lub szpicrutą, aby ruszył z miejsca lub szybciej biegł»: Stuckler zaciął konia. Znów ruszyli wydłużonym kłusem, w cieniu rozłożystych drzew, wokół gładkiego stawu, w szelestach przyrody. A. Szczypiorski,… …   Słownik frazeologiczny

  • zacinać — 1. Zaciąć konia «uderzyć konia batem lub szpicrutą, aby ruszył z miejsca lub szybciej biegł»: Stuckler zaciął konia. Znów ruszyli wydłużonym kłusem, w cieniu rozłożystych drzew, wokół gładkiego stawu, w szelestach przyrody. A. Szczypiorski,… …   Słownik frazeologiczny

  • bukszpryt — m IV, D. u, Ms. bukszprytycie; lm M. y żegl. «drewniana lub metalowa belka umocowana do dziobnicy żaglowca, wystająca ukośnie do góry przed dziób statku, służy do rozpinania lin i żagli; dziobak» ‹hol.› …   Słownik języka polskiego

  • dziobak — m III, D. a, N. dziobakkiem; lm M. i 1. B.=D. zool. «Ornithorhynchus anatinus, ziemnowodny ssak jajorodny z rodziny o tej samej nazwie, zaliczany do stekowców, o ciele spłaszczonym, pokrytym ciemnobrązowym futrem, szerokim ogonie i pysku… …   Słownik języka polskiego

  • fazować — ndk IV, fazowaćzuję, fazowaćzujesz, fazowaćzuj, fazowaćował, fazowaćowany «ścinać ukośnie lub półokrągło krawędzie niektórych przedmiotów» Fazować belki, styki blach. Fazowane brzegi okładek książkowych. Fazowane lustro …   Słownik języka polskiego

  • gafel — m I, D. gafla; lm M. gafle, D. gafli żegl. «drzewce biegnące ukośnie w stosunku do masztu, ruchome, służące do podnoszenia czworokątnego żagla» ‹z hol.› …   Słownik języka polskiego

  • gałązkowy — przym. od gałązka ∆ Haft gałązkowy «haft o ukośnie kładzionych ściegach w kształcie stylizowanej gałązki» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”