Ukroić kromkę chleba.
Ukrajał wszystkim ciasta.
Słownik języka polskiego . 2013.
ukroić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ukrawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukrajać — → ukroić … Słownik języka polskiego
ukrawać — → ukroić … Słownik języka polskiego
ukrawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad., cz. ndk VIIIa, ukrawaćam, ukrawaća, ukrawaćają, ukrawaćany {{/stl 8}}– ukrajać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, ukrawaćję, ukrawaćje, ukrawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ukroić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokroić — dk VIa, dokroićkroję, dokroićkroisz, dokroićkrój, dokroićkroił, dokroićkrojony dokrajać dk IX, dokroićję, dokroićjesz, dokroićkraj, dokroićał, dokroićany rzad. dokrawać ndk I, dokroićam, dokroićasz, dokroićają, dokroićaj, dokroićał, dokroićany… … Słownik języka polskiego
kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść … Słownik języka polskiego
nadkroić — dk VIa, nadkroićkroję, nadkroićkroisz, nadkroićkrój, nadkroićkroił, nadkroićkrojony rzad. nadkrajać dk IX, nadkroićję, nadkroićjesz, nadkroićkraj, nadkroićjał, nadkroićjany rzad. nadkrawać ndk I, nadkroićam, nadkroićasz, nadkroićają, nadkroićaj,… … Słownik języka polskiego
nakrajać — dk IX, nakrajaćję, nakrajaćjesz, nakrajaćkraj, nakrajaćjał, nakrajaćany «ukroić dużą lub wystarczającą ilość czegoś» Nakrajać chleba, wędliny. Nakrajać jarzyn na surówkę … Słownik języka polskiego
nakroić — dk VIa, nakroićkroję, nakroićisz, nakroićkroić, nakroićił, nakroićkrojony «ukroić dużą lub wystarczającą ilość czegoś» Nakroić ciasta, pomidorów … Słownik języka polskiego
przylepka — ż III, CMs. przylepkapce; lm D. przylepkapek 1. «kromka chleba odkrojona z brzegu bochenka; piętka» Jeść przylepkę. Ukroić sobie przylepkę. 2. pot. «dziecko lgnące do kogoś, lubiące się pieścić» … Słownik języka polskiego
