- ukształtowanie
- n Irzecz. od ukształtować∆ geol. Ukształtowanie terenu «rzeźba terenu; wzniesienia, zagłębienia powierzchni ziemi występujące na danym terenie»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
mapa — ż IV, CMs. mapie; lm D. map «płaski obraz powierzchni Ziemi (także nieba lub ciała niebieskiego) przedstawiony w zmniejszeniu za pomocą umownych znaków i odpowiedniego rzutu, czyli odwzorowania kartograficznego» Mapa komunikacyjna, lotnicza,… … Słownik języka polskiego
stylizacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. stylizacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kształtowanie lub ukształtowanie wypowiedzi pisemnej, mówionej w określony sposób; styl, stylistyczne opracowanie tekstu : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ВОЛНИРОВКА — придание волнистого профиля свежесформованным асбестоцементным заготовкам (Болгарский язык; Български) навълняване; ондулиране (Чешский язык; Čeština) zvlňování (Немецкий язык; Deutsch) Wellen (Венгерский язык; Magyar) hullámosítás (Монгольский… … Строительный словарь
blokdiagram — m IV, D. u, Ms. blokdiagrammie; lm M. y geogr. «perspektywiczny rysunek wycinka skorupy ziemskiej, przedstawiający ukształtowanie powierzchni oraz budowę geologiczną terenu do określonej głębokości» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
fotogeniczność — ż V, DCMs. fotogenicznośćści, blm «ogół cech zewnętrznych danej osoby (postawa, plastyczne ukształtowanie głowy i twarzy) zapewniających jak najlepsze efekty na zdjęciach fotograficznych i filmowych, w rozmaitych warunkach oświetleniowych i z… … Słownik języka polskiego
glacjalny — «związany z okresem lodowcowym; lodowcowy» ∆ Rzeźba glacjalna «ukształtowanie powierzchni terenu powstałe w wyniku działalności lodowców i wód lodowcowych» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
instrumentacja — ż I, DCMs. instrumentacjacji, blm 1. «opracowanie utworu muzycznego polegające na doborze odpowiednich instrumentów orkiestry i określeniu sposobu ich użycia; orkiestracja» Mistrzowska instrumentacja. Instrumentacja koncertu, sonaty, suity.… … Słownik języka polskiego
jednorodny — «składający się z takich samych części składowych, pochodzący z jednego źródła, mający te same właściwości; jednakowy» Jednorodne części zdania. Jednorodne ukształtowanie powierzchni. ∆ chem. Układ jednorodny «układ złożony z jednej fazy,… … Słownik języka polskiego
konfiguracja — ż I, DCMs. konfiguracjacji, blm 1. «ukształtowanie, układ, zwłaszcza terenu» Konfiguracja powierzchni Ziemi. ∆przen. Konfiguracja polityczna, międzynarodowa itp. «układ stosunków politycznych, międzynarodowych itp.» 2. astr. «układ ciał… … Słownik języka polskiego
lotny — lotnyni, lotnyniejszy 1. «gazowy, mający postać gazową, łatwo przechodzący w stan gazowy» Lotna substancja oleista. Substancja, ciało w stanie lotnym. 2. «łatwo się wzbijający, unoszący, rozchodzący się w powietrzu; zwiewny, powiewny, lekki»… … Słownik języka polskiego