ukuć

ukuć
dk Xa, ukuję, ukujesz, ukuj, ukuł, ukuty - rzad. ukuwać ndk I, \ukućam, \ukućasz, \ukućają, \ukućaj, \ukućał, \ukućany
1. «wykonać coś, nadać czemuś kształt przez kucie»

Ukuć pancerz.

Zbroja ukuta ze stali.

◊ Ukuty wiersz, ukute wypracowanie itp. «wiersz, wypracowanie itp. napisane bez talentu, bez polotu»
2. «ułożyć, utworzyć, wymyślić (wyraz, zwrot, powiedzenie, termin)»

Ukuć termin jakiejś nowości.

Slogan ukuty na poczekaniu.

Ukuć jakiś żarcik, jakieś przezwisko dla kogoś.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ukuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ukuwać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukuwać — → ukuć …   Słownik języka polskiego

  • ukuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ukuwaćam, ukuwaća, ukuwaćają, ukuwaćany {{/stl 8}}– ukuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, ukuję, ukuje, ukuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując, formować coś, nadawać czemuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wymęczyć — dk VIb, wymęczyćczę, wymęczyćczysz, wymęczyćmęcz, wymęczyćczył, wymęczyćczony 1. «męcząc wyczerpać czyjeś siły; zmęczyć bardzo» Wymęczyć ucznia na egzaminie. Ktoś wymęczony długą podróżą. 2. «zrobić, wykonać coś z wielkim trudem, wysiłkiem;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”