Wymęczyć ucznia na egzaminie.
Ktoś wymęczony długą podróżą.
Wymęczony rysunek.
Z trudem wymęczył parę słów.
Wymęczyć się forsownym treningiem.
Wymęczyć się w podróży.
Słownik języka polskiego . 2013.
wymęczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, wymęczyćczę, wymęczyćczy, wymęczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} męcząc kogoś, wyczerpać jego siły; zmęczyć kogoś bardzo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymęczył go pytaniami. Był… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymęczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} męcząc się, wyczerpać swoje siły; namęczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymęczył się ćwiczeniami fizycznymi. Wymęczył się rozmową z nieproszonym gościem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
storturować — dk IV, storturowaćruję, storturowaćrujesz, storturowaćruj, storturowaćował, storturowaćowany «poddać torturom; wymęczyć torturami» Storturować skazańców … Słownik języka polskiego
wymaglować — dk IV, wymaglowaćluję, wymaglowaćlujesz, wymaglowaćluj, wymaglowaćował, wymaglowaćowany «wywałkować, wygładzić coś w maglu lub ręczną maglownicą» Wymaglować bieliznę, obrusy. przen. a) «wygnieść w tłoku» Wymaglowali kogoś w pociągu, w tramwaju.… … Słownik języka polskiego
