- umierający
- imiesł. przymiotnikowy czynny czas. umierać (p.)umierający, umierająca w użyciu rzecz. «człowiek umierający, będący w agonii»
Słownik języka polskiego . 2013.
umierający
Look at other dictionaries:
godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… … Słownik frazeologiczny
łoże — 1. Dzielić z kimś łoże «współżyć z kimś płciowo»: Robin Hurlston, z którym gwiazda dzieli obecnie życie i łoże, jest o dwadzieścia pięć lat młodszym od niej kochankiem lub – jak kto woli – towarzyszem życia. Życie na gorąco 39/1999. 2. podn. Łoże … Słownik frazeologiczny
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
wykończenie — pot. Ktoś jest na wykończeniu «ktoś jest umierający» … Słownik frazeologiczny
konający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. konać (p.) konający w użyciu rzecz. «człowiek będący w agonii; umierający» Jęki, cierpienia konającego. Przy konającym czuwała rodzina … Słownik języka polskiego
łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… … Słownik języka polskiego
nieśmiertelny — nieśmiertelnyni 1. «nie podlegający śmierci, nie umierający, wiecznie żyjący» Nieśmiertelny duch. Nieśmiertelni bogowie. ∆ rel. Dusza nieśmiertelna → dusza w zn. 2 2. «mający trwałą, nieprzemijającą wartość; wiekopomny, niezapomniany»… … Słownik języka polskiego
konający — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek kończący życie; umierający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być, czuwać przy konającym. Ostatnia wola konającego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
