- unieszczęśliwiać
- ndk I, \unieszczęśliwiaćam, \unieszczęśliwiaćasz, \unieszczęśliwiaćają, \unieszczęśliwiaćaj, \unieszczęśliwiaćał, \unieszczęśliwiaćany - unieszczęśliwić dk VIa, \unieszczęśliwiaćwię, \unieszczęśliwiaćwisz, \unieszczęśliwiaćśliw, \unieszczęśliwiaćwił, \unieszczęśliwiaćwiony«czynić kogoś nieszczęśliwym»
Unieszczęśliwiać kogoś swoim postępowaniem.
Kalectwo unieszczęśliwiło ją na całe życie.
unieszczęśliwiać się - unieszczęśliwić się strona zwrotna czas. unieszczęśliwiać - unieszczęśliwićUnieszczęśliwić się przez małżeństwo.
Słownik języka polskiego . 2013.