Miłosne, patriotyczne, religijne uniesienie.
Gwałtowne, chwilowe uniesienie.
Poezja pełna młodzieńczych uniesień.
Ktoś skłonny do uniesień.
Obrazić kogoś w uniesieniu.
Ochłonąć z uniesienia.
Słownik języka polskiego . 2013.
uniesienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. unieść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uniesienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uniesienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} stan wzmożonej aktywności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dno — 1. Beczka, studnia, worek bez dna «o kimś lub o czymś, w co wkłada się dużo pracy, pieniędzy bez widocznego efektu»: Stęknął boleśnie: – Jesteście jak beczka bez dna! A czasy ciężkie. Złoto? Skąd ja mam wziąć dla ciebie złota? J. Dobraczyński,… … Słownik frazeologiczny
egzaltacja — ż I, DCMs. egzaltacjacji, blm «przesada w wyrażaniu uczuć i myśli; nadmierny zapał, uniesienie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ferwor — m IV, D. u, Ms. ferwororze, blm «uniesienie, zapał, żarliwość» Poetycki ferwor. Ferwor gry. Wpaść w ferwor. Mówić z ferworem. Gestykulować w ferworze. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
mistyczny — mistycznyni «związany z mistyką albo z mistycyzmem, nacechowany mistycyzmem, wynikający z mistyki; tajemniczy» Literatura mistyczna. Obrzęd mistyczny. Poeci mistyczni. Mistyczne uniesienie. ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
poryw — m IV, D. u, Ms. porywwie; lm M. y 1. «gwałtowny, nagły ruch, prąd (powietrza); rwąca siła, napór, pęd» Porywy wiatru, burzy, zamieci, huraganu. 2. «nagłe, gwałtowne uczucie, przejęcie się czymś; zapał, uniesienie, popęd» Młodzieńcze porywy.… … Słownik języka polskiego
porywający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. porywać (p. porwać) porywający w użyciu przym. «wzbudzający uniesienie, zachwyt, entuzjazm; zachwycający, wspaniały» Porywająca muzyka, lektura. Porywający artysta, mówca … Słownik języka polskiego
szczyt — m IV, D. u, Ms. szczycie; lm M. y 1. «najwyżej wzniesiona część góry, najwyższy punkt jakiegoś obiektu; wierzchołek, czubek» Skalny, nagi, spiczasty szczyt. Szczyt góry a. szczyt górski. Szczyt wulkanu. Szczyt masztu, słupa. Szczyt schodów. Wejść … Słownik języka polskiego
tak — I 1. «wyraz stanowiący potwierdzenie, uznanie czegoś za prawdziwe, słuszne, wyrażenie zgody na coś; często towarzyszy gestowi potwierdzenia» Czy lubisz słodycze? O, tak! Widzisz ten dom? Tak. Pójdziesz ze mną do kina? Tak, ale jutro. Czy możesz… … Słownik języka polskiego
