Upaćkać buty w błocie.
Ręce upaćkane gliną.
Upaćkać się farbami.
Dziecko upaćkało się czekoladą.
Słownik języka polskiego . 2013.
upaćkać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paćkać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upaćkać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paćkać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paćkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, paćkaćam, paćkaća, paćkaćają, paćkaćany {{/stl 8}}– upaćkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić czymś mazistym, gęstym, lepkim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paćkać podłogę błotem, gliną.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utaplać — dk I, utaplaćam, utaplaćasz, utaplaćają, utaplaćaj, utaplaćał, utaplaćany pot. «zabrudzić czymś; uwalać, upaprać» Utaplać nogi błotem. Ubranie utaplane farbą. utaplać się «ubrudzić się czymś; upaćkać się, usmarować się» Utaplać się jedzeniem. Już … Słownik języka polskiego
paćkać się — I – upaćkać się {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie czymś gęstym, mazistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy paćkali się w błocie. Dziecko upaćkało się lodami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}paćkać się II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
