upodlić

upodlić
dk VIa, \upodlićlę, \upodlićlisz, \upodlićlij, \upodlićlił, \upodlićlony - upadlać ndk I, \upodlićam, \upodlićasz, \upodlićają, \upodlićaj, \upodlićał, \upodlićany
«uczynić podłym, nikczemnym; pozbawić godności, ambicji, poniżyć»

Upodliło go nadużywanie alkoholu.

upodlić się - upadlać się «stać się podłym; poniżyć się»

Upodlił się kłamstwem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • upodlić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}upadlać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upadlać się – upodlić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się podłym, niegodziwym, nikczemnym, złym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upadlał się przez nieustanne kłamstwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upadlać — → upodlić …   Słownik języka polskiego

  • upodlenie — n I 1. rzecz. od upodlić. 2. «upadek moralny, hańba, poniżenie» Żył w nędzy i upodleniu …   Słownik języka polskiego

  • upadlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upadlaćam, upadlaća, upadlaćają, upadlaćany {{/stl 8}}– upodlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upadlaćlę, upadlaćli, upadlaćlij, upadlaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upodlenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. upodlić {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan właściwy komuś poniżonemu; upadek moralny, demoralizacja,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”