- upodlić
- dk VIa, \upodlićlę, \upodlićlisz, \upodlićlij, \upodlićlił, \upodlićlony - upadlać ndk I, \upodlićam, \upodlićasz, \upodlićają, \upodlićaj, \upodlićał, \upodlićany«uczynić podłym, nikczemnym; pozbawić godności, ambicji, poniżyć»
Upodliło go nadużywanie alkoholu.
upodlić się - upadlać się «stać się podłym; poniżyć się»Upodlił się kłamstwem.
Słownik języka polskiego . 2013.