uporządkować

uporządkować
dk IV, \uporządkowaćkuję, \uporządkowaćkujesz, \uporządkowaćkuj, \uporządkowaćował, \uporządkowaćowany - uporządkowywać ndk VIIIa, \uporządkowaćowuję, \uporządkowaćowujesz, \uporządkowaćowuj, \uporządkowaćywał, \uporządkowaćywany
«doprowadzić coś do porządku, ładu; uregulować coś»

Uporządkować mieszkanie, ogród.

Uporządkować swoje zbiory, notatki, zapiski.

mat. Uporządkować równanie «przenieść wszystkie wyrazy równania na jedną stronę i przeprowadzić redukcję wyrazów podobnych»
przen.

Uporządkować swoje wrażenia, myśli.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pourządzać — dk I, pourządzaćam, pourządzaćasz, pourządzaćają, pourządzaćaj, pourządzaćał, pourządzaćany 1. «zaopatrzyć wiele pomieszczeń w odpowiednie wyposażenie; umeblować, zagospodarować» Pourządzano kawiarenki w stylu secesji. 2. pot. «urządzić wiele… …   Słownik języka polskiego

  • porządek — 1. Coś jest na porządku dziennym «coś się powtarza, często się zdarza, występuje»: Wiele nauczyłam się też w Stanach, gdzie współpraca nauki z przemysłem jest na porządku dziennym. WO 08/01/2000. 2. Coś jest (nie jest) w porządku «coś nie odbiega …   Słownik frazeologiczny

  • róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… …   Słownik frazeologiczny

  • woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… …   Słownik frazeologiczny

  • chronologicznie — przysłów. od chronologiczny Przedstawić, uporządkować, uszeregować chronologicznie fakty, zdarzenia, wypadki …   Słownik języka polskiego

  • inedita — blp, D. ineditatów «utwory nie wydane, nie opublikowane za życia autora, pozostawione w rękopisach» Inedita powieściopisarza, publicysty. Odnaleźć, uporządkować czyjeś inedita. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • ład — m IV, D. u, Ms. ładzie, blm «harmonijny układ czegoś; porządek» Utrzymać, zaprowadzić, zrobić ład. W domu panował ład. ◊ Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, bezładnie» ◊ Doprowadzić coś do ładu «uporządkować coś, zaprowadzić porządek» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • manela — ż I, DCMs. manelali; lm D. manelali 1. tylko w lm, pot. «drobiazgi, rzeczy osobiste; manatki, klamoty» Niepotrzebne, stare manele. Poskładać, uporządkować swoje manele. 2. daw. «ozdoba na rękę; bransoleta, naramiennik» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

  • pisownia — ż I, DCMs. pisowniani; lm D. pisowniani «sposób pisania wyrazów; ogół zasad dotyczących poprawnego pisania wyrazów; ortografia» Poprawna pisownia. Pisownia łączna, rozdzielna. Tradycyjna, historyczna pisownia. Ustalić, uporządkować pisownię. Znać …   Słownik języka polskiego

  • poklasyfikować — dk IV, poklasyfikowaćkuję, poklasyfikowaćkujesz, poklasyfikowaćkuj, poklasyfikowaćował, poklasyfikowaćowany «podzielić, rozłożyć, uporządkować coś według odpowiednich klas, działów itp.» Poklasyfikować papiery, zdjęcia. Poklasyfikować książki… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”