- uprawniać
- ndk I, \uprawniaćam, \uprawniaćasz, \uprawniaćają, \uprawniaćaj, \uprawniaćał, \uprawniaćany - uprawnić dk VIa, \uprawniaćnię, \uprawniaćnisz, \uprawniaćnij, \uprawniaćnił, \uprawniaćniony1. «nadawać komuś prawo do działania, wykonywania określonych czynności, upoważniać do czegoś»
Karta wstępu uprawnia do wejścia na salę koncertową.
Ukończenie szkoły zawodowej nie uprawnia do wstąpienia na uniwersytet.
2. rzad. «nadawać czemuś moc prawną, czynić coś prawomocnym; legalizować coś»
Słownik języka polskiego . 2013.