uprawniać

uprawniać: ndk I, \uprawniaćam, \uprawniaćasz, \uprawniaćają, \uprawniaćaj, \uprawniaćał, \uprawniaćany - uprawnić dk VIa, \uprawniaćnię, \uprawniaćnisz, \uprawniaćnij, \uprawniaćnił, \uprawniaćniony

1. «nadawać komuś prawo do działania, wykonywania określonych czynności, upoważniać do czegoś»

Karta wstępu uprawnia do wejścia na salę koncertową.

Ukończenie szkoły zawodowej nie uprawnia do wstąpienia na uniwersytet.

2. rzad. «nadawać czemuś moc prawną, czynić coś prawomocnym; legalizować coś»

Игры ⚽ Нужна курсовая?

uprawniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uprawniaćam, uprawniaća, uprawniaćają, uprawniaćany {{/stl 8}}– uprawnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uprawniaćnię, uprawniaćni, uprawniaćnij, uprawniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upoważniać — ndk I, upoważniaćam, upoważniaćasz, upoważniaćają, upoważniaćaj, upoważniaćał, upoważniaćany upoważnić dk VIa, upoważniaćnię, upoważniaćnisz, upoważniaćnij, upoważniaćnił, upoważniaćniony «dawać komuś prawo, pełnomocnictwo do wykonania pewnych… … Słownik języka polskiego
upoważniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upoważniaćam, upoważniaća, upoważniaćają, upoważniaćany {{/stl 8}}– upoważnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upoważniaćnię, upoważniaćni, upoważniaćnij, upoważniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias