uroczyście — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., uroczyścieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób odbiegający od codzienności; odświętnie, dostojnie, okazale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uroczyście obchodzone święto niepodległości.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
celebrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, celebrowaćruję, celebrowaćruje, celebrowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odprawiać uroczyście mszę, inne nabożeństwo lub obrzęd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biskup celebrował… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
celebrować — ndk IV, celebrowaćruję, celebrowaćrujesz, celebrowaćruj, celebrowaćował, celebrowaćowany 1. «odprawiać nabożeństwo, obrzęd, zwłaszcza uroczyście» Ksiądz celebruje mszę. 2. «zachowywać się, robić coś uroczyście, z namaszczeniem, ze szczególną… … Słownik języka polskiego
fanfara — 1. Coś odbyło się bez fanfar «coś odbyło się skromnie, po cichu, bez rozgłosu»: Wyjątkowo (...) Międzynarodowy Dzień Kobiet „odbył się bez fanfar; nie było nawoływań do gremialnego wręczania kwiatów, głośnych zachwytów nad macierzyństwem” (...).… … Słownik frazeologiczny
celebra — ż IV, CMs. celebrabrze; lm D. celebraebr 1. «uroczyste odprawianie nabożeństwa, obrzędu; nabożeństwo odprawione szczególnie uroczyście» 2. pot. → celebracja … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
fetować — ndk IV, fetowaćtuję, fetowaćtujesz, fetowaćtuj, fetowaćował, fetowaćowany «podejmować kogoś wystawnie, uroczyście; raczyć, ugaszczać» Fetować zwycięzców. Fetować przyjaciół obiadem. fetować się 1. strona zwrotna czas. fetować Fetować się… … Słownik języka polskiego
koronować — ndk IV, koronowaćnuję, koronowaćnujesz, koronowaćnuj, koronowaćował, koronowaćowany «uroczyście wkładać koronę na głowę nowo obranego monarchy (lub papieża), jako symbol przekazania mu najwyższej władzy w państwie (w kościele)» Władysława… … Słownik języka polskiego
mąż — m II, DB. męża; lm M. mężowie, DB. mężów 1. «mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim; małżonek (w stosunku do tej kobiety)» Dobry, czuły, troskliwy, pracowity mąż. Żyć, rozwieść się z mężem. Szukać, znaleźć sobie męża. Polować na… … Słownik języka polskiego
obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić … Słownik języka polskiego