Żyć urojeniami.
Wyzbyć się urojeń.
Mieć urojenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
urojenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uroić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urojenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. urojenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urojenie — Chory z urojenia zob. chory … Słownik frazeologiczny
chimera — ż IV, CMs. chimeraerze; lm D. chimeraer 1. Chimera, blm «w mitologii greckiej: potwór ziejący ogniem, o postaci lwa z głową kozy na grzbiecie i wężem zamiast ogona» 2. «przedstawienie tegoż potwora (czasem także w zmodyfikowanej postaci, np. jako … Słownik języka polskiego
fantasmagoria — ż I, DCMs. fantasmagoriarii; lm D. fantasmagoriarii (fantasmagoriaryj) książk. «fantastyczne obrazy, złudzenia optyczne; przywidzenie, urojenie, iluzja» Fantasmagoria barw, świateł. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
fantazja — ż I, DCMs. fantazjazji; lm D. fantazjazji (fantazjazyj) 1. blm «zdolność do wyobrażania sobie czegoś; wyobraźnia twórcza; zmyślenie, urojenie, pomysł» Bujna, wybujała, bogata, płodna fantazja. Fantazja artystyczna, poetycka. Twór, wytwór fantazji … Słownik języka polskiego
fantazmat — m IV, D. u, Ms. fantazmatacie; lm M. y książk. «wytwór fantazji; przywidzenie, urojenie, halucynacja» Senne fantazmaty. Uciekać w dziecięce fantazmaty. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
fatamorgana — n ndm a. ż IV, CMs. fatamorgananie, blm 1. «zjawisko optyczne, występujące w pustyniach, na morzu, powstające wskutek załamania i odbicia światła w warstwach powietrza o różnej temperaturze a polegające na złudnym ukazywaniu się w powietrzu… … Słownik języka polskiego
iluzja — ż I, DCMs. iluzjazji; lm D. iluzjazji (iluzjazyj) «doznawanie wrażenia, że się widzi coś, czego w rzeczywistości nie ma; zniekształcone widzenie lub błędna interpretacja czegoś, subiektywna ocena sytuacji lub mających nastąpić wydarzeń; złudzenie … Słownik języka polskiego
imaginacja — ż I, DCMs. imaginacjacji 1. blm książk. «zdolność wyobrażania sobie rzeczy nie istniejących albo nie widzianych, tworzenia obrazów lub sytuacji urojonych; wyobraźnia, fantazja» 2. lm D. imaginacjacji (imaginacjacyj) rzad. «wytwór wyobraźni, rzecz … Słownik języka polskiego
majak — m III, D. a, N. majakkiem; lm M. i 1. «widziadło, przywidzenie, urojenie, złuda, halucynacja» Sen pełen dręczących majaków. Dręczyły go majaki senne. 2. łow. «łódka umajona trzciną, tatarakiem lub gałęziami, używana do polowania na ptactwo wodne» … Słownik języka polskiego
