Usidlić kogoś wdziękami, urodą.
Czuł się usidlony przez otoczenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
omotać — dk I, omotaćam, omotaćasz, omotaćają, omotaćaj, omotaćał, omotaćany rzad. omotywać ndk VIIIa, omotaćtuję, omotaćtujesz, omotaćtuj, omotaćywał, omotaćywany 1. «owinąć, opleść dookoła czymś; okręcić, opleść coś dookoła czegoś» Omotać paczkę… … Słownik języka polskiego
usidłać — dk I, usidłaćam, usidłaćasz, usidłaćają, usidłaćaj, usidłaćał, usidłaćany → usidlić … Słownik języka polskiego
uwieść — dk XI, uwiodę, uwiedziesz, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony, uwiedzeni uwodzić ndk VIa, uwieśćdzę, uwieśćdzisz, uwódź, uwieśćdził, uwieśćdzony 1. «zbałamucić kogoś zalotami; bałamucąc, czarując doprowadzić do stosunku płciowego; w ndk … Słownik języka polskiego
usidlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, usidlaćam, usidlaća, usidlaćają, usidlaćany {{/stl 8}}– usidlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, usidlaćlę, usidlaćli, usidlaćlony, {{/stl 8}}|| usidłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} opanowywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
