uwieść

uwieść
dk XI, uwiodę, uwiedziesz, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony, uwiedzeni - uwodzić ndk VIa, \uwieśćdzę, \uwieśćdzisz, uwódź, \uwieśćdził, \uwieśćdzony
1. «zbałamucić kogoś zalotami; bałamucąc, czarując doprowadzić do stosunku płciowego; w ndk niekiedy: bałamucić, kokietować»

Uwieść cudzą żonę, dziewczynę.

Uwodzić kogoś spojrzeniami.

2. «usidlić, omamić, zachwycić, urzec; oszukać, zwieść»

Uwieść kogoś pochlebstwami, frazesami.

Pozory kogoś uwiodły.

uwieść się - uwodzić się «zostać uwiedzionym, zwiedzionym, obałamuconym; oszukać się»
zwykle w zwrocie: Dać się uwieść (komuś, czemuś).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • uwieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uwodzić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uwodzić — → uwieść …   Słownik języka polskiego

  • strzelić gola — Uwieść; doprowadzić do stosunku płciowego Eng. To succeed in copulating with someone …   Słownik Polskiego slangu

  • uwodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, uwodzićdzę, uwodzićdzi, uwodź || rzad. uwódź, uwodzićdzony {{/stl 8}}– uwieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, uwiodę, uwiedzie, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… …   Słownik frazeologiczny

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • przyprawić — dk VIa, przyprawićwię, przyprawićwisz, przyprawićpraw, przyprawićwił, przyprawićwiony przyprawiać ndk I, przyprawićam, przyprawićasz, przyprawićają, przyprawićaj, przyprawićał, przyprawićany 1. «przymocować, przyczepić coś brakującego,… …   Słownik języka polskiego

  • róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …   Słownik języka polskiego

  • zbałamucić — dk VIa, zbałamucićcę, zbałamucićcisz, zbałamucićuć, zbałamucićcił, zbałamucićcony 1. «bałamucąc pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawrócić komuś w głowie; skokietować, uwieść» Zbałamucić dziewczynę. 2. «wprowadzić kogoś w błąd, wywierając …   Słownik języka polskiego

  • odbić kogoś komuś — Odebrać komuś dziewczynę lub chłopaka; uwieść czyjąć sympatię Eng. To take someone s girlfriend or boyfriend away …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”