- uskrzydlić
- dk VIa, \uskrzydlićlę, \uskrzydlićlisz, uskrzydl, \uskrzydlićlił, \uskrzydlićlony - uskrzydlać ndk I, \uskrzydlićam, \uskrzydlićasz, \uskrzydlićają, \uskrzydlićaj, \uskrzydlićał, \uskrzydlićany«dodać komuś albo czemuś lekkości, szybkości jakby przez przypięcie skrzydeł»
Leciał jak uskrzydlony.
przen. «dodać energii, polotu, zapału, chęci do czegoś; zainspirować, uwznioślić kogoś»Zwycięstwo uskrzydliło go.
Muzyka uskrzydla kogoś.
Słownik języka polskiego . 2013.