- ustalić
- dk VIa, \ustalićlę, \ustalićlisz, ustal, \ustalićlił, \ustalićlony - ustalać ndk I, \ustalićam, \ustalićasz, \ustalićają, \ustalićaj, \ustalićał, \ustalićany1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś»
Ustalić harmonogram robót.
Ustalić warunki pracy, płacy.
Ustalić termin wycieczki.
Ustalić normy, prawidła, reguły.
Ustalić pisownię.
2. «stwierdzić, wykazać coś po uprzednim badaniu, dociekaniu»Ustalić prawdę, fakty.
Ustalić ojcostwo.
Ustalić chronologię wypadków.
Ustalić przyczyny choroby.
Ustalona reputacja, opinia.
3. «uczynić nieruchomym, stałym, sztywnym, pozbawić chwiejności; utrwalić, umocnić»Ustalić ster żaglówki.
∆ Ustalić glebę, piaski, wydmy itp. «umocnić glebę, piaski, wydmy przez posadzenie specjalnej roślinności lub zastosowanie płotków ochronnych»4. «uczynić stałym, niezmiennym, ugruntowanym; zapewnić coś»Ustalić porządek publiczny.
Ustalić przewagę nad kimś.
ustalić się - ustalać się «przybrać stałą, niezmienną postać, ulec stabilizacji»Powoli pogoda się ustalała.
Ustaliły się końcówki fleksyjne.
Słownik języka polskiego . 2013.