ustnik

m III, D. -a, N. \ustnikkiem; lm M. -i

1. «rurka ze specjalnego papieru, wsunięta w bibułkę papierosową i nie wypełniona tytoniem, stanowiąca część papierosa trzymaną w ustach przy paleniu, także część fajki, którą palacz trzyma w ustach podczas palenia»

2. muz. «część instrumentu dętego (trąby, puzonu, waltorni) w kształcie bardziej lub mniej rozszerzającej się rurki, którą grający wkłada do ust albo przykłada do ust i wdmuchuje powietrze do przewodów instrumentu»

3. «część aparatu służącego nurkowi do oddychania, trzymana przez niego w ustach podczas zanurzenia»

4. techn. «część przyrządu służącego do formowania przedmiotów szklanych przez wydmuchiwanie, przykładana do ust w czasie wydmuchiwania»