- ustokrotnić
- dk VIa, \ustokrotnićnię, \ustokrotnićnisz, \ustokrotnićnij, \ustokrotnićnił, \ustokrotnićniony - ustokrotniać ndk I, \ustokrotnićam, \ustokrotnićasz, \ustokrotnićają, \ustokrotnićaj, \ustokrotnićał, \ustokrotnićany,książk. «uczynić sto razy większym, intensywniejszym, liczniejszym; bardzo powiększyć, pomnożyć, wzmóc, uintensywnić»
Ustokrotnić wysiłki.
Ustokrotniony dźwięk, hałas.
Ustokrotnione zyski.
ustokrotnić się - ustokrotniać się rzad. «ulec ustokrotnieniu, powiększeniu, pomnożeniu»Zgiełk, hałas się ustokrotnił.
Słownik języka polskiego . 2013.