- ustroić
- dk VIa, ustroję, ustroisz, ustrój, ustroił, ustrojony - rzad. ustrajać ndk I, \ustroićam, \ustroićasz, \ustroićaj, \ustroićał, \ustroićany«uczynić coś strojnym, ubrać kogoś strojnie; wystroić; ozdobić, udekorować»
Ustroić choinkę.
Ustroić stół kwiatami.
Ustroiła córkę na bal.
Ustroiła dzieci w nowe ubranka.
ustroić się - rzad. ustrajać się «włożyć na siebie strojne ubranie, ubrać się strojnie; wystroić się»Ustroić się w najpiękniejszą suknię.
Ustroić się odświętnie.
Słownik języka polskiego . 2013.