- usynowić
- dk VIa, \usynowićwię, \usynowićwisz, usynów, \usynowićwił, \usynowićwiony - usynawiać, rzad. usynowiać ndk I, \usynowićam, \usynowićasz, \usynowićają, \usynowićaj, \usynowićał, \usynowićany«uznać cudzego syna za swego; przysposobić, adoptować»
Słownik języka polskiego . 2013.