Uszyć bluzkę, spódnicę, ubranie.
Palto dobrze, ładnie uszyte.
Futro uszyte ze skórek królika.
Słownik języka polskiego . 2013.
uszyć — komuś buty zob. but 1 … Słownik frazeologiczny
uszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szyć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyć [uszyć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}buty {{/stl 13}}{{stl 7}} świadomie, podstępnie działać na czyjąś szkodę, szykować komuś przykrą niespodziankę, intrygować przeciw komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawet się nie zorientował, jak mu w firmie uszyli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszyć — dk Xa, poszyćszyję, poszyćszyjesz, poszyćszyj, poszyćszył, poszyćszyty poszywać ndk I, poszyćam, poszyćasz, poszyćają, poszyćaj, poszyćał, poszyćany 1. «pokryć dach, budynek słomą» Dach poszyty słomą. 2. «pokryć szkielet statku, samolotu itp.… … Słownik języka polskiego
poobszywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poobszywaćam, poobszywaća, poobszywaćają, poobszywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszyć wiele czegoś, oblamować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poobszywać mankiety. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, szyję, szyje, szyty {{/stl 8}}– uszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć kawałki tkaniny, skóry itp. za pomocą nici przewlekanych igłą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szyć spódnicę. Uszyć garnitur.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
галить — I галить I. улыбаться , олонецк., галиться насмехаться , галь, ж., галуха смех, насмешка , моложск. (РФВ 67, 256), укр. галити побуждать, советовать , галитися резвиться , блр. галiць побуждать, подгонять , болг. галя балую, ласкаю , ср. болг.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
but — 1. Szyć, uszyć komuś buty «robić, zrobić intrygi przeciw komuś»: To zapewne pan jest owym panem Brolem, pogromcą zwierząt? Przy tych słowach zwrócił się w kierunku bosmana. Aha, Pawłow już uszył mi buty – pomyślał marynarz, lecz nie okazując… … Słownik frazeologiczny
chłopka — ż III, CMs. chłopkapce; lm D. chłopkapek 1. «kobieta wiejska» Prosta chłopka. Chłopka z Mazowsza. 2. «sukienka, zwykle wzorzysta, o obcisłym staniku i szerokiej marszczonej spódnicy» Uszyć, włożyć chłopkę … Słownik języka polskiego
elana — ż IV, CMs. elananie, blm 1. «polskie włókno poliestrowe» 2. «tkanina z włókna poliestrowego lub jego mieszanki z wełną» Dobry gatunek elany. Uszyć coś z elany … Słownik języka polskiego
