Gorący, braterski, przyjacielski, serdeczny uścisk.
Mocny uścisk.
Powitalny, pożegnalny uścisk.
Uścisk dłoni.
Oddać, odwzajemnić uścisk.
Wymieniać uściski.
Słownik języka polskiego . 2013.
uścisk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} otoczenie kogoś ramionami i przyciśnięcie dla wyrażenia pozytywnego stosunku, uczucia; także uciśnięcie sobie nawzajem dłoni przez dwie osoby jako gest powitania, pożegnania, wykonywany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
braterski — braterskiscy «przyjacielski, serdeczny, przyjazny; bratni» Braterski uścisk, pocałunek. Braterskie uczucie, przywiązanie, zaufanie. po bratersku «jak między braćmi, jak brat, serdecznie, przyjaźnie» Ucałować kogoś po bratersku. Radzić po… … Słownik języka polskiego
kleszczowy — przym. od kleszcze w zn. 1 Uścisk kleszczowy. ∆ med. Poród kleszczowy «poród przebiegający nieprawidłowo, podczas którego płód wydobywany jest za pomocą specjalnych kleszczy» … Słownik języka polskiego
kordialny — kordialnyni książk. «serdeczny, czuły, wylewny» Kordialny uścisk. Kordialne powitanie. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kurczowy — «wywołany przez kurcz, mający kurcze; silny, mocny» Kurczowy uścisk … Słownik języka polskiego
milczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. milczeć (p.) milczący w użyciu przym. 1. «skłonny do milczenia; małomówny» Był milczącym odludkiem. 2. «odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach» Milczący uścisk ręki, ukłon. Milczące… … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
objęcie — n I 1. rzecz. od objąć. 2. lm D. objęcieęć zwykle w lm «ramiona obejmujące, otaczające w uścisku; uścisk» Brać, chwycić, porwać kogoś w objęcia. Trzymać, tulić kogoś w objęciach. Paść, pójść, rzucić się w czyjeś objęcia. ◊ Objęcia Morfeusza «sen» … Słownik języka polskiego
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
przyjacielski — przyjacielskiscy 1. «dotyczący przyjaciela, należący do przyjaciela, złożony z przyjaciół» Przyjacielska kompania. Przyjacielskie spotkanie. 2. «pełen przyjaźni, taki jak wśród przyjaciół; życzliwy, przyjazny» Przyjacielska pogawędka, rozmowa,… … Słownik języka polskiego
