utykać

utykać
ndk I, \utykaćam, \utykaćasz, \utykaćają, \utykaćaj, \utykaćał
1. forma ndk czas. utkać (p.)
2. forma ndk czas. utknąć (p.)
3. «lekko kuleć, chromać»

Chodził lekko utykając.

Utykać na prawą nogę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • utykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utykaćam, utykaća, utykaćają, utykaćany {{/stl 8}}– utkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zatykać, wypełniać czymś szpary, szczeliny, dziury, by… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utykać — Coś utknęło w martwym punkcie zob. punkt 2 …   Słownik frazeologiczny

  • chromać — ndk I, chromaćam, chromaćasz, chromaćają, chromaćaj, chromaćał książk. «utykać na nogę; kuleć» Iść chromając. Chromać na lewą nogę …   Słownik języka polskiego

  • chromieć — ndk III, chromiećeję, chromiećejesz, chromiećej, chromiećmiał, chromiećeli 1. przestarz. «stawać się chromym» 2. przestarz. «utykać na nogę, kuleć; chromać» przen. «mieć braki, podupadać, szwankować» Sztuka konwersacji chromieje coraz bardziej …   Słownik języka polskiego

  • kulawieć — ndk III, kulawiećeję, kulawiećejesz, kulawiećej, kulawiećwiał, kulawiećwieli rzad. «stawać się kulawym; kuleć, utykać» Kulawieje na prawą nogę. Ktoś kulawieje coraz mocniej …   Słownik języka polskiego

  • kuleć — ndk III, kulećeję, kulećejesz, kulećlał, kulećeli «utykać na nogę wskutek wady organicznej, okaleczenia albo chwilowego bólu» Szedł z lekka kulejąc. Kulała od urodzenia. przen. «źle się rozwijać, niedomagać, szwankować» Rozmowa kulała.… …   Słownik języka polskiego

  • kusztykać — ndk I, kusztykaćam, kusztykaćasz, kusztykaćają, kusztykaćaj, kusztykaćał pot. «utykać na nogę, kuleć; chodzić niezdarnie, potykając się» Wolno kusztykał opierając się na lasce …   Słownik języka polskiego

  • utkać — dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany utykać ndk I, utkaćam, utkaćasz, utkaćają, utkaćaj, utkaćał, utkaćany 1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • utknąć — dk Va, utknę, utkniesz, utknij, utknął, utknęła, utknęli, utknąwszy utykać ndk I, utknąćam, utknąćasz, utknąćają, utknąćaj, utknąćał 1. «zatrzymać się nie mogąc dalej jechać, poruszać się; uwięznąć, ugrzęznąć w czymś» Autobus utknął w zaspach.… …   Słownik języka polskiego

  • więznąć — ndk Vc, więznąćnę, więźniesz, więźnij, wiązł, więznąćzła, więźli «zagłębiać się, utykać w czymś grząskim, miękkim, lepkim, grzęznąć; wbijać się, wciskać się w coś» Nogi więzły w piasku. Kopyta koni, koła więzną w błocie. Samochody więzły w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”