uwikłać

uwikłać
dk I, \uwikłaćam, \uwikłaćasz, \uwikłaćają, \uwikłaćaj, \uwikłaćał, \uwikłaćany
«wciągnąć kogoś w coś kłopotliwego, nieprzyjemnego, wplątać, wmieszać kogoś w jakąś sprawę»

Uwikłać kogoś w jakąś aferę, w przewlekły spór, w proces (sądowy).

Uwikłać kraj w wojnę.

Był uwikłany w jakieś nieczyste interesy, w podejrzane sprawy.

uwikłać się
1. «zaplątać się, zamotać się w coś»

Mucha uwikłała się w sieć pajęczą.

2. «wdać się w jakąś kłopotliwą, nieprzyjemną sprawę; wplątać się, wmieszać się w coś»

Uwikłać się w awanturę, w intrygi, w kłopoty, w przykrą sprawę, w zawiłą dyskusję.

Uwikłał się w romans z mężatką.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • uwikłać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wikłać (się) II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wplątać — dk IX, wplączę, wplączesz, wplącz, wplątaćał, wplątaćany wplątywać ndk VIIIa, wplątaćtuję, wplątaćtujesz, wplątaćtuj, wplątaćywał, wplątaćywany «zaplątać, uwikłać coś w środek czegoś, między coś» Liście wplątane we włosy. przen. «wciągnąć kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • zaplątać — dk IX, zaplątaćplączę, zaplątaćplączesz, zaplątaćplącz, zaplątaćał, zaplątaćany rzad. zaplątywać ndk VIIIa, zaplątaćtuję, zaplątaćtujesz, zaplątaćtuj, zaplątaćywał, zaplątaćywany «plącząc zamotać, zaczepić jedno o drugie; splątać» Zaplątać nici,… …   Słownik języka polskiego

  • wikłać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wikłaćam, wikłaća, wikłaćają, wikłaćany {{/stl 8}}– powikłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś staje się splątane, poplątane;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wikłać się — I – powikłać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się splątanym, poplątanym; plątać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Frędzle narzuty wikłają się. Nici straszliwie się powikłały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opętać — dk I, opętaćam, opętaćasz, opętaćają, opętaćaj, opętaćał, opętaćany opętywać ndk VIIIa, opętaćtuję, opętaćtujesz, opętaćtuj, opętaćywał, opętaćywany «opanować, ogarnąć swym wpływem; uzależnić kogoś od siebie; uwikłać, omotać» Opętała go swą urodą …   Słownik języka polskiego

  • sidło — n III, Ms. sidłodle; lm D. sidłodeł zwykle w lm «umocowana do drzewa lub kołka pętla z włosia, sznurka, drutu itp., używana zwykle przez kłusowników do chwytania zwierzyny; wnyki» Sidła na ptaki, na lisy, na zające. Chwytać zwierzynę w sidła.… …   Słownik języka polskiego

  • wkopać — dk IX, wkopaćpię, wkopaćpiesz, wkop, wkopaćał, wkopaćany wkopywać ndk VIIIa, wkopaćpuję, wkopaćpujesz, wkopaćpuj, wkopaćywał, wkopaćywany 1. «kopiąc wpuścić w głąb, zagłębić w ziemi» Wkopać słup, pal w ziemię. 2. pot. «zdradzić, wydać; wsypać»… …   Słownik języka polskiego

  • zagmatwać — dk I, zagmatwaćam, zagmatwaćasz, zagmatwaćają, zagmatwaćaj, zagmatwaćał, zagmatwaćany «uczynić coś niejasnym, niewyraźnym; zawikłać, zamącić» Zagmatwać jakąś sprawę. zagmatwać się 1. «stać się niejasnym, niewyraźnym, zawiłym» Sprawy się… …   Słownik języka polskiego

  • zakłamać — dk IX, zakłamaćmię, zakłamaćmiesz, zakłamaćłam, zakłamaćał, zakłamaćany zakłamywać ndk VIIIa, zakłamaćmuję, zakłamaćmujesz, zakłamaćmuj, zakłamaćywał, zakłamaćywany «wypaczyć prawdę o czymś za pomocą kłamstwa; kłamiąc przeinaczyć, zniekształcić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”