uzasadniać

uzasadniać
ndk I, \uzasadniaćam, \uzasadniaćasz, \uzasadniaćają, \uzasadniaćaj, \uzasadniaćał, \uzasadniaćany - uzasadnić dk VIa, \uzasadniaćnię, \uzasadniaćnisz, \uzasadniaćnij, \uzasadniaćnił, \uzasadniaćniony
«popierać coś dowodami, argumentami, wykazywać słuszność, prawdziwość czegoś; motywować, argumentować»

Uzasadnić twierdzenie, teorię, wniosek.

Uzasadnić swój sąd, swoją opinię o czymś, stanowisko w jakiejś sprawie, prawo do czegoś.

Uzasadniać swoje postępowanie.

Uzasadnił konieczność wprowadzenia reform.

Racje uzasadniające czyjąś decyzję.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • uzasadniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzasadniaćam, uzasadniaća, uzasadniaćają, uzasadniaćany {{/stl 8}}– uzasadnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzasadniaćnię, uzasadniaćni, uzasadniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} podawać argumenty, dowody na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… …   Słownik języka polskiego

  • antyempiryzm — m IV, D. u, Ms. antyempiryzmzmie, blm filoz. «pogląd przeciwstawiający się empiryzmowi, głoszący, że źródłem poznania jest rozum, a nie doświadczenie zmysłowe, a także że wiedzę należy uzasadniać, nie powołując się na doświadczenie» …   Słownik języka polskiego

  • argumentować — ndk IV, argumentowaćtuję, argumentowaćtujesz, argumentowaćtuj, argumentowaćował, argumentowaćowany «przytaczać argumenty; udowadniać, uzasadniać, motywować» Argumentować krótko, rzeczowo, zwięźle, przekonywająco. Argumentować coś czymś …   Słownik języka polskiego

  • dedukcyjnie — «za pomocą dedukcji, przez dedukcję, w sposób dedukcyjny» Uzasadniać, wnioskować dedukcyjnie …   Słownik języka polskiego

  • dokumentować — ndk IV, dokumentowaćtuję, dokumentowaćtujesz, dokumentowaćtuj, dokumentowaćował, dokumentowaćowany «stwierdzać coś na podstawie dokumentów, oczywistych faktów; uzasadniać, udowadniać, potwierdzać» Dokumentować niewinność oskarżonego: Dokumentować …   Słownik języka polskiego

  • kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

  • metafizycznie — przysłów. od metafizyczny Rozumować metafizycznie. Uzasadniać coś metafizycznie …   Słownik języka polskiego

  • motywować — ndk IV, motywowaćywuję, motywowaćywujesz, motywowaćywuj, motywowaćował, motywowaćowany «przedstawiać motywy działania lub rozumowania, popierać coś dowodami, argumentami; uzasadniać, tłumaczyć» Motywować wniosek. Motywować swoje postępowanie.… …   Słownik języka polskiego

  • obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”