uzewnętrzniać

uzewnętrzniać
ndk I, \uzewnętrzniaćam, \uzewnętrzniaćasz, \uzewnętrzniaćają, \uzewnętrzniaćaj, \uzewnętrzniaćał, \uzewnętrzniaćany - uzewnętrznić dk VIa, \uzewnętrzniaćnię, \uzewnętrzniaćnisz, \uzewnętrzniaćnij, \uzewnętrzniaćnił, \uzewnętrzniaćniony
«okazywać na zewnątrz, dawać wyraz czemuś; objawiać, wyrażać, przejawiać»

Uzewnętrzniać myśli, uczucia.

Nie uzewnętrzniać swego niezadowolenia.

uzewnętrzniać się - uzewnętrznić się «być uzewnętrznianym, znajdować wyraz, przejawiać się w czymś»

Czyjeś uczucia się nie uzewnętrzniają.

Jego zdenerwowanie uzewnętrzniało się drżeniem rąk.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • uzewnętrzniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzewnętrzniaćam, uzewnętrzniaća, uzewnętrzniaćają, uzewnętrzniaćany {{/stl 8}}– uzewnętrznić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzewnętrzniaćnię, uzewnętrzniaćni, uzewnętrzniaćnij, uzewnętrzniaćniony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uzewnętrzniać się – uzewnętrznić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} objawiać się na zewnątrz, uwidaczniać się, wyrażać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego niezadowolenie uzewnętrzniało się wyraźnie. W rozmowie z dziewczyną uzewnętrzniła się jego nieśmiałość. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kryć — ndk Xa, kryję, kryjesz, kryj, krył, kryty 1. «umieszczać, przechowywać w ukryciu, chować» Wiewiórka kryła orzechy w dziupli. Kryć kosztowności w schowku. 2. «taić coś, nie uzewnętrzniać czegoś» Kryć uczucia, myśli. Krył przed nią swoje zamiary. ◊ …   Słownik języka polskiego

  • promieniować — ndk IV, promieniowaćniuję, promieniowaćniujesz, promieniowaćniuj, promieniowaćował, promieniowaćowany 1. «emitować energię promienistą, cieplną, świetlną lub elektromagnetyczną; o energii (promienistej, cieplnej, świetlnej, elektromagnetycznej):… …   Słownik języka polskiego

  • przejawiać — ndk I, przejawiaćam, przejawiaćasz, przejawiaćają, przejawiaćaj, przejawiaćał, przejawiaćany przejawić dk VIa, przejawiaćwię, przejawiaćwisz, przejawiaćjaw, przejawiaćwił, przejawiaćwiony «dawać poznać, okazywać na zewnątrz; objawiać, ujawniać,… …   Słownik języka polskiego

  • ziać — ndk Xb, zieję, ziejesz, ziej, ział, ziali a. zieli 1. «oddychać głośno, ciężko, z trudem; dyszeć» Ziać z wysiłku, ze zmęczenia. 2. «wydzielać, wyrzucać coś z siebie, buchać czymś» Piwnica zieje stęchlizną, wilgocią, chłodem. Z pieca ziało żarem,… …   Słownik języka polskiego

  • trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… …   Słownik frazeologiczny

  • zamknąć się — 1. Koło, kółko się zamyka a) «jakieś sytuacje, czynniki wzajemnie się warunkują, uniemożliwiając rozwiązanie problemu»: Polskich piosenek jest też coraz mniej w polskich radiach, bo słuchacze nie chcą ich słuchać (a rządzi prawo rynku). Inżynier… …   Słownik frazeologiczny

  • zamykać się — 1. Koło, kółko się zamyka a) «jakieś sytuacje, czynniki wzajemnie się warunkują, uniemożliwiając rozwiązanie problemu»: Polskich piosenek jest też coraz mniej w polskich radiach, bo słuchacze nie chcą ich słuchać (a rządzi prawo rynku). Inżynier… …   Słownik frazeologiczny

  • błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”