Uzurpować sobie prawo do czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
uzurpować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpuje, uzurpowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nielegalnie, samowolnie zagarniać, bezprawnie przywłaszczać sobie prawa innych do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzurpować sobie wyłączne prawo do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywłaszczyć — dk VIb, przywłaszczyćczę, przywłaszczyćczysz, przywłaszczyćwłaszcz, przywłaszczyćczył, przywłaszczyćczony przywłaszczać ndk I, przywłaszczyćam, przywłaszczyćasz, przywłaszczyćają, przywłaszczyćaj, przywłaszczyćał, przywłaszczyćany «ogólnie:… … Słownik języka polskiego
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
przywłaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przywłaszczaćam, przywłaszczaća, przywłaszczaćają, przywłaszczaćany {{/stl 8}}– przywłaszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przywłaszczaćczę, przywłaszczaćczy, przywłaszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} kraść,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
