- wagarowicz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -ówpot. «uczeń chodzący na wagary»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
wagarowicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} uczeń opuszczający samowolnie zajęcia szkolne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miejsce spotkań wagarowiczów. Dzień wagarowicza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wagarowicz — Uczeс samowolnie przebywający poza szkołą w czasie zajęć, zwłaszcza często Eng. A student who stays away from school without an excuse … Słownik Polskiego slangu