walcować

I

ndk IV, \walcowaćcuję, \walcowaćcujesz, \walcowaćcuj, \walcowaćował, \walcowaćowany

1. «ugniatać coś walcem dla nadania gładkiej powierzchni»

Walcować skóry, drewno.

Walcować drogę.

2. hutn. «poddawać jakieś materiały, głównie metale i ich stopy, obróbce plastycznej, zmieniając kształt, wymiary i strukturę obrabianego materiału przez zgniatanie go obracającymi się walcami (w walcarce), tarczami, rolkami lub szczękami płaskimi»

Walcować blachę, pręty, rury, kształtowniki.

Stal walcowana.

Szkło walcowane.

Wyroby walcowane.

Walcować stal na zimno, na gorąco.

II

ndk IV, \walcowaćcuję, \walcowaćcujesz, \walcowaćcuj, \walcowaćował

przestarz. «tańczyć walca, wirować w walcu»