- warcholić
- ndk VIa, \warcholićlę, \warcholićlisz, \warcholićol, \warcholićlił«zachowywać się jak warchoł, wywoływać zamęt, kłótnie; awanturować się, wichrzyć»
Słownik języka polskiego . 2013.
warcholić
Look at other dictionaries:
frondować — ndk IV, frondowaćduję, frondowaćdujesz, frondowaćduj, frondowaćował książk. «być w opozycji, sprzeciwiać się, oponować; wichrzyć, warcholić» … Słownik języka polskiego
warcholenie — n I rzecz. od warcholić … Słownik języka polskiego
varkalyti — ×varkãlyti, ija ( yja Lkš), ijo ( yjo) (l. warcholić) 1. refl. Ilg, Alk, Vrb, Jrb bartis, ginčytis, kivirčytis: Toks tę jų i sugyvenimas! Varkãlyjasi per dienas Snt. Liauk varkãlytis su tuo žydu Skr. Nesivarkãlykit pri žmonių! Rs. 2. intr.… … Dictionary of the Lithuanian Language
