wargowy

wargowy
przym. od warga
a) w zn. 1:

Opryszczka wargowa.

Wargowa artykulacja niektórych spółgłosek.

jęz. Spółgłoski wargowe «spółgłoski, których głównym miejscem artykulacji są wargi (np. p, b, m
b) w zn. 2:

Kwiaty wargowe.

wargowe bot. «Labiatae, rodzina roślin zielnych i półkrzewów z klasy dwuliściennych, o grzbiecistych kwiatach opatrzonych wargami; obejmuje kilka tysięcy gatunków, występujących najliczniej na obszarach suchych i ciepłych; niektóre gatunki, zawierające duże ilości olejków eterycznych, użytkowane są w lecznictwie, przemyśle kosmetycznym i jako przyprawy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wargowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. warga w zn. 1.: Opryszczka wargowa.; w zn. 2.: Kwiaty wargowe. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • labialny — jęz. «wargowy» Spółgłoski labialne. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • płaski — płaskiscy «niewypukły i niewklęsły, nie mający wyniosłości i wgłębień; stanowiący płaszczyznę, równy» Płaska okolica. ∆ Płaski dach «dach poziomy lub prawie poziomy, nachylony pod kątem bardzo rozwartym» ∆ Płaska figura (kobieca), płaskie piersi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”