- ceremonia
- ż I, DCMs. \ceremonianii; lm D. \ceremonianii (\ceremonianij)1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form»
Dworska, kościelna ceremonia.
Ceremonia pogrzebowa.
Ceremonia zaślubin, koronacji, odsłonięcia pomnika.
∆ Mistrz ceremonii «osoba kierująca przebiegiem jakiejś uroczystości; dawniej: urzędnik dworski lub kościelny dbający o przestrzeganie ceremoniału podczas uroczystości»2. «czynność wykonywana z zaakcentowaniem pewnych form, z ostentacją, namaszczeniem, powagą»Ceremonia pożegnania, powitania, prezentacji.
Ceremonia układania dziecka do snu.
3. zwykle w lm «konwencjonalne, często przesadne dowody uszanowania, grzeczności względem kogoś; etykietalne formy; krępowanie się, certowanie się, ceregiele»Wprowadzić kogoś z wielkimi ceremoniami.
Wchodzić w drzwi po długich ceremoniach.
◊ Chińskie ceremonie «przesadna grzeczność, etykieta»◊ Bez ceremonii «nie krępując się, nie licząc się z konwenansami, po prostu, zwyczajnie, szczerze»◊ Robić ceremonie «przesadnie przestrzegać etykiety, form towarzyskich»◊ Robić ceremonie z kimś, z czymś «obchodzić się etykietalnie z kimś, z czymś; certować się, cackać si껋z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.